Reddedilmek Şiiri - Metin Keskinol

Sen hiç,
Sevgi karşısında reddedildin mi
Ey gamsız gönül?

O an gelir,
İlk aklına mest olmak ya da uyumak düşer
— uyuyabilirsen tabii…
Ama bu kez rüyalarında çıkar karşına,
Sisli bir sabah gibi, sessiz ve soğuk.

Kafandan kaynar sular dökülür,
Dökülür ama acı hissetmezsin.
Umudun körelir,
Yaşama isteğin azalır,
Küçülürsün…
Öyle küçülürsün ki
Minnacık bir balık oluverirsin
Şuursuzca dolaşan,
Sakin bir gölün kıyısında yalnız.

Gözlerinden yaşlar
Tek tek damlar,
Ve o damlalarla sel olup
Uzak diyarlara akmak istersin,
Rüzgarla savrulan yapraklar gibi,
Minnacık bir balık gibi…

Sırf unutmak için.