Yaşamaman umuduyla ama yaşayıp bizzat tecrübe etmen lazımki anlayabilesin benim duygu ve düşüncelerimi...
Sen hiç sevgi karşısında reddedildinmi ey gamsız gönül?
Reddedildiğin an ilk mest olmak veya uyumak gelir aklına o da uyuyabilirsen ki bu sefer de rüyalarında çıkar karşına...
Kafandan kaynar sular dökülür,
dökülür ama acı hissetmessin.
Umudun körelir, yaşama isteğin azalır, küçülürsün öyle bir küçülürsün ki o anda minnacık bir balık oluverirsin şuursuzca dolaşan...
Gözlerinden yaşlar tek tek damlar ve o yaş damlaları ile sel olup uzayıp gitmek istersin minnacık bir balık gibi bu diyarlardan başka diyarlara...
Sırf unutmak için.....
Kayıt Tarihi : 7.10.2019 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir yazmayı bilmem ve bu ilk yazım. 7 Ekim tarihinde yaşanan ve duygularımın o an kaleme dökülme anıdır.. Hatalarım varsa affola.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!