Reçete Şiiri - Mecit Aktürk

Bakmayın hâlime, saçımda aka
Parmak ısırtırdım yirmilik gence
Ne neşem eksikti ne de fiyaka
Diyabet yolumu kesmeden önce
Kapayıp dostluğa her ihtimali
"Belayım" diyordu lisan-ı hâli

Başımın tacıyken böreğim, balım
Kuruldu soframa ot yavaş yavaş
Sinsice sokuldu yanıma zalım
Ne kete bıraktı, ne somun, lavaş
El ele verince marulla hıyar
Bozuldu ağzıma tat veren ayar

İlk başta direndim, vardım üstüne
Abandım bi milim gitmedi geri
Tâbî tutulunca sabır testine
Küstüm talihime, kestim şekeri
Sülükten farksızdı, keneden beter
Ne "git!" anlıyordu, ne "artık yeter!"

Değişti çehremin gülen dokusu
Baklava nefisti, nefsim yaramaz
Burnuma eserken pasta kokusu
Ne tatil günüydü ne de param az
Bazen çok bunaldım ve aklım durdu
Dilim de duruma ayak uydurdu

İnletti semayı alevli âhım
Büyüdü içimde ürkü, endişe
Ne huzurum kaldı ne de iştahım
Bi şeytan mutluydu, zevkten dört köşe
Ecel göz kırparken dolmadan vadem
Güneş gibi doğdu güçlü iradem

"Pes etmek yakışmaz, sen Türksün" dedi
Sesi gür, kararlı ve umutluydu
"Öyle sofra kur ki o ürksün" dedi
Silkinip kalkarken hanım mutluydu
Son verip gereksiz korku, telaşa
Hanımla birlikte girdik savaşa

Sağımda iradem, solumda eşim
Sabrımız silahtı, duamız kalkan
Geçti kızgınlığım, düştü ateşim
Hedefim belliydi; dengede al kan
"Beyhude umuttur amelsiz niyet"
Denince başladı sıkı bir diyet

Çekince elimi iki beyazdan
Bal tabu olmuştu, yol artık yarı
Az ödün versem de damağa hazdan
Sevmiştim zamanla turpu, hıyarı
Gönlümün tahtına kuruldu sebze
Değerler normale döndü bi nebze

SOS verirken düne dek ziller
Sağlıktı konusu her sohbetimin
Ispanak, lahana... ve baklagiller
Kesti iflahını diyabetimin
Soğanı gül bildim, sarımsağı bal
Nefsim perişandı, şeytan kör, topal

Pepsi-Cola-Fanta... ve renkli sular
Meğer ki zehirmiş; adetâ çete!
Elime geçince zamanla yular
Bitki çaylarıyla doldu reçete
Başını kaldırsa o asi hırçın
Yardıma ilk koşan dostumdu tarçın

Cehalet fışkırır bilgimi deşsek
Ne uzman bilirim ne de siyo'yu
Ne zaman yanılıp şüpheye düşsek
Canan Karataydan aldım tüyoyu
İkazı gafile taşınmaz yüktü
Lakin, durum ciddi, tehdit büyüktü

Şükür ki olmadı hiç zaman kaybı
Ne iğne vuruldum ne de hap yuttum
Bir hata olmuşsa nefsin ayıbı
Dersini almışsa... ben de unuttum
Madem ki nefs vermiş Halık bu gence
Yılda bi künefe hakkıdır bence 😃

Yeter ki tedbirde olmasın ihmal
Sözüne kanmasın umut yeisin
En ufak şüphede ve behemehâl
Bilinsin önemi erken teşhisin
Ki, neşe akarken gönül arkından
İnsülin iğnesi çıkmasın kından

Diyeceğim o ki; irade varsa
Diyabeti yenmek ne hayal ne düş
Gaye hücreleri kökten îmarsa
Çare spor, diyet... ve bol yürüyüş!
İmkânım olsaydı boğardım suda
Ölmedi namıssız; her an pusuda!