Dünyanın neresinden sıkılırsa sıkılsın bi kurşun, varacağı yer senden kalan yaramın içi
En son umudumu ölmez belki diye beklediğim anneme harcadım
Sana kalan beni aşan bu acı
Suriyeli çocuğun kulağındaki çınlamalara karşı
Sesine iki tahta beş toprak atamayan, çaresizliğimden utanıyorum
Kar altında bi battaniye sıcaklığı arayana karşı
Tüm sobaları red eden, elinin sıcaklığı diye bağıran iliklerimin
özleminden utanıyorum
Şimdi aramıza girecek sayısız kış
Alır götürür bi poyraz tüm kalanları
Annem yaşıyor olsaydı derdim
Süpür içimdeki bu yârı
Küçükken sinirlenip
Kırdıysan tüm süpürgeleri sırtımda
Al beni de yanına
Kurtuluş reçetesini böyle yazmış
Yan komşusunun tıp kazanan kızı
Kayıt Tarihi : 13.1.2018 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!