işte,
herşeyi yazıyorum,
bilmek istediğin herşeyi...
hiç gülmedim,
ağlamadım da,
bitirmedim,
ama aslında başlamadım da...
elinden gelse,
tekrar benim olsan,
yakardın bütün dünyayı,
yakardın bütün dünyamı...
sevdin,
sevilmedin,
şarkılar söyledin,
daha da üzüldün...
sabah kalkmıyorsun bile,
güneşi çekmiyorsun içine,
yağmurlu hep günlerin,
bir de ağlardın utanmadan...
yeni bir şarkı daha başladı,
yeni bir sen daha suçlu,
hatırlamak bile istemiyorsun,
ama hatırlıyor durmadan paranoyan...
tahmin et o sadece benim,
hadi sil bir kalemde,
ben seni çoktan sildim,
işte ondan böyleyim...
beni unut,
unut,
sadece unut,
o zaman göreceksin...
dokunuyorum ruhuna değil mi,
acıyorum sana,
acıtıyor bakışlarım,
sen de acıtıyorsun...
karanlık korkutuyor mu,
herkes uyumuştur sen uyanıkken,
yine şafak doğuyor mu,
utanmadan beni hatırlarken...
karala bütün yazdıklarını,
paramparça et tüm fotoğraflarımı,
beni endişenle boğ,
sonra sadece unut...
unut...
sadece...
Kayıt Tarihi : 12.3.2004 01:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!