Bak Kardaş sen kurt diyon,
Sence kurt hiç ürür mü?
Fazla nefes harcama,
Lafla gemi yürür mü?
Recep YETİŞ
Tarihte Alp EREN'ler, altında at, ok attı.
Bugün Maçka, Trabzon! Dün de Zile, Tokat'tı.
Daha çocuk deyip te, sakın ha hor görmeyin.
Onbeşlikler düşmana, İnmiş birer tokattı.
Recep Yetiş
Teker teker giderken,
Anaların kuzusu.
Bu koca bedenimde,
Olur yürek sızısı.
Dün öğretmen olmuştun,
Bir bak nur cemaline,
Güzelliği kaşta gör.
Acı tatlı günleri,
Paylaştığın aşta gör.
Çalış didin zorluğu,
Otuzbeşli yaşta gör.
Unutmak mı? Yakışmaz!
Şehit olan gençleri.
Türk evladı hep böyle.
Atılır hep ileri.
Nasıl da susamışsa,
Şu dağlarda gezerken,
Aç, susuz bilmeyenler.
Keramet bende deyip,
Askeri hor görürler.
Bugün bak dört, dün de beş,
Gözleri iki şehir, bir Kerkük bir Buhara.
Saçları demet demet, meydan okur bahara.
Gül yüzü vurmuş beni, düşürmüş yollarına.
Her gün yıldız olayım, o hilal kollarına.
Recep Yetiş
Sor beni dağa, taşa,
Uçan kuşa, sor beni.
İn ovaya eşe, dosta,
Gönüldaşa sor beni.
Ata yurdum Moğolistan,
Dediğine bakarsan,
Geldi kar, kış, kıyamet.
Dört mevsim yaşıyorsun,
Dur Rukü'ye Kıyam et.
Recep Yetiş
Hepsi Koca bir dağı,
Omuzunda taşırdı.
Vatanı namus bilip,
Düşmanla savaşırdı.
Atam Kürşad'ta böyle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!