Bilirdim arafta kalmak var
Hakikatini içine düşünce anlayacağım
Bilmezdim ki o zaman geceler uzar
Geceler boyunca düşünüp duracağım
Ucunu göremediğim sokaklarda yürürken
Gecenin karanlığıyla sırdaş olacağım
Dost nedir
Veya kime dost denir bilir misin
Sevinçten havalara uçtuğun anda senin düşündüğün
Hüzünden yerlere çakıldığında seni düşünene denir dost
Dost kimdir bilir misin
Sen yıkılmaya yüz tutan bir bina iken
Kaldım ben işte yine aynı sokak lambasının altında
Her zamanki gibi o yıldızı seyrederken
Umudum vardı artık o da kalmadı şiirimde
Yine aynı yolun başında
Seni düşünürken
Ve ilerleyen gecenin her zamanki derin saatlerinde
Bilmezsin sen vatanım neresidir benim
Zincirlemişken kalbimi derin sevdana
Basit bir izahı var anlatayım sana
Olmadığın her yer gurbettir bana
Önceleri olsada olurdun
Olmasa da
Sonraları bir dua oldun
Zaman geçtikçe daha çok istediğim bir dua
Bir trenin demiryolu gibiydi sana gelen yollar
Sen o trenin lokomotifindeydin
Zifiri karanlıkta
Ümitsiz kalmışken avare bir şekilde
İleride bir umut gibi parlayan ışıktın bana
Gözlerine her baktığımda düşürürsün beni
Yusuf misali o derin kuyuya
Ama hiç çıkmak istemem ki oradan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!