bir kadın
düştü gözlerimden
yaralandım yalan sözlerinden
bir kadın
yürüyen sokaklarda ve caddelerde
yağmurun kokusu ıslak teninde
yaşama isteği bir heybedir dedemin omzunda
yarım hatıraları attıkça çuvala
yaşama isteği dolar ruhuna
........................./ah benim dedem
yaşanamamış
-erhan yılmaz'a-
şair olmak kolay değil
kelimeler süzülür yanaklarından
şair olmak kolay değil
göğsüne saplanır kelimeler
biz ne kadınlar gördük
hepsi de ne hülyalıydı
biz ne kadınlar gördük
demli çaya karışıp eridiler
bir içimlikti hepsi
çölde çiçek yetişmez dediler
umut dedi direniş dedi
inanmadı
bir öğlen vakti
yürüdü kızgın kumlara bir kardelen tohumu
müdanasız bir damla suya
-Orhan Veli Kanık'tan mülhem-
bir koro şefiyim gültepede
selamlar verir besteler alırım
işim bu
ben işimi pek severim
yalan dostum yalan
ün nam şan ünvan
birinin adı akrepmiş
birinin adı yelkovan
ikisini de koşturan
o isimsiz kahraman
bir sabah uyandım
baktım ölmüş aşkım
dalgalıydı deniz
demirlemiş ruhum battı batacak
gökyüzüne lanet eden yağmurları gördüm
ilk kez değildi
ne çarşı eşrafından mehmet dayıydı ölen
ne de haberimiz var 'meçhule giden gemi'den
çıkarak bir yüce kapıdan
zaman unsurlarını terk etti babam
ne tuhaf bir yer burası
heryer bedesten
nasıl bir şehir burası
erkekleri satılmış kadınları kezban
heryerde satanlar ve satılanlar
nasıl bir insanlık var burda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!