Her zamanki gibi yalnızdım yine,
Başımı kaldırıp semaya baktım.
Yıldızlarla dolu parlak gecede,
Tam bir dolunayla hayale daldım.
Düşündüm ki büyüdük bir ay daha.
Sen bir çiçeksin; bahar seninle geldi cana,
Gülüp ağlayamadım, birşeyler oldu bana.
Önce bir yağmur yağdı kurumuş toprağıma
Sonra hareketlendim birşeyler oldu bana.
Eski düşüncelerim değişiverdi birden.
Yalanmış bu dünya, evet anladım.
Gözyaşı bir yalan! Yalan ağladım.
İyilik, güzellik, mutluluk yalan,
Ne sevgi ne şefkat, yok gerçek olan.
Çalışmak kazanmak alınteri yok;
Bunların kurbanı zavallılar çok.
Bende bir insanım; çünkü benim de,
Issız gecelerde düşündüğüm var.
Göğsüme çektiğim her nefesimde
Bende de bir yaşam sevinci doğar.
Yalnız sizde midir güzel şiirler?
Bugün canım sıkkın, dokunman bana.
İnsan yüzü görmek istemiyorum.
Kırın aynaları, atın bir yana.
Kendi yüzümdende iğreniyorum.
Ey rüzgar daha çok esiver bugün.
Bu dünyada ne var mezardan başka?
Bizim tek eşyamız bir avuç toprak.
Bağlanmak kolay ya sevgiye aşka,
Asıl sevenimiz bir avuç toprak.
Yine geçer yıllar yalnız başına.
Askerim, ayrıyım, özledim seni.
Anacım rüyama girdin dün gece.
Mektup yazamadım üzme kendini,
Anacım rüyama girdin dün gece.
Dün gece nöbette bir ara daldım.
Çocukken korkunca hemen bağırıp,
Yumuşak sevgine koşardım anne.
Sanki hasretmişim gibi sarılıp;
Bir ordan bir burdan sorardım anne.
Sendin derde derman, başkası değil.
İnsanlar artık hiç çekilmiyordu
Saklanmak istedim ve Asker oldum.
Günahlarım çoktu, dökülmüyordu
Aklanmak istedim ve Asker oldum.
Döner mi yurduna, gidenler bugün?
Hey benim gönlümü çalan güzel yar,
Bu can başkasını sevmez bunu bil.
Bilsede sonunda acı çekmek var;
Üzülüpte gama düşmez bunu bil.
Ayrılık bir ateş yakıyor beni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!