Dikenli bir güldür, kalbimde hüzün
Sensizlik ruhumu sarmış, hayalimde yüzün
Ellerim ceplerimde, sokaklarda yürüdüğüm güzün
Yağmurlarına gizleniyor, ağlamaklı yüzüm
Dikeneleri batmadan, tutamadığım gülün
Uzun yolları aştı, şehirler dolaştı
Emdi gıpti sütünden, herkesle kuçaklaştı
Yıl 1954 Mart, yer Üsküdar, Selamsızdı
Bir çocuk doğdu, dünyayı selamladı
Yanan varilin yanında, A Takmının Kaptanı
Öğretmendir, milletin gülümseyen yüzü
Öğretmendir, cehaleti korkutur sözü
Öğretmendir, tebeşirden beyazlamış yüzü
Kutlu olsun hergünü öğretmenlerimizin.
Öğretmendir, anne ve babası kimsezin
Hayat bazen, biraz yorar insanı
Birazda kal kendinle, kendi başına
Üzülmen gerek değil yalnızlığa
Birazda kendinle konuş, aynalarda
Hep umudu arasın yarınlarda
Gözlerim gözlerine takıldı
Yüreğin yüreğime kazındı
Saçların rüzgara kapıldı
Bana Sensizlik yazıldı
Yokluğun fotoğraflara basıldı
Karlı bir sabaha uyanmış İstanbul gibi bembeyaz
Zamanla unutma beni anı defterine yaz
Yokluğunda bu şehir gibi, kalabalığı köyüne gitmiş bir yaz
Umarım tekrar görebilirim seni bitmeden bu yaz
Sanki gelinlik giymişsin gibi bembeyaz
Sevgilim sen misin?
Üstü buz bir göldeyim
Yalnızım, üşüyorum
Senden uzaklardayım
Kenarları kıvrık
İstasyon yolunun en sonunda
Binaların hemen bittiği yerde
Şehrin en dışında
Yalnızlığın kucağında
Senden çok uzakta bir yerdeyim
Yol arkadaşı olduk sizinle duvarlar
Her gece benimle sessiz film oynayan duvarlar
Söylediklerimi tekrar kulağıma fısıldayan duvarlar
En iyi dostum siz oldunuz duvarlar
Benim baktığım gibi bana boş bakan duvarlar
İki günü birbirine bağladığından oldu gece
Karanlık olmayı istemedi, gece
Perşembeyi Cumaya bağlayan kutlu gece
Yarınından aldı muberekliğini gece
Cumayı müjdeledi muberek oldu gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!