Saat 10:30 aydında toplantıdayım,
Kırdın ayaklarını ama ayaktayım,
Bitmiş ümitlere çözüm aramaktayım,
Ama sen, yine sen oyunlardasın
Sen gecelerin tüm karanlığında dünyama doğan sen,
Sen yapayalnız dünyama sevda dikenleri diken sen,
Sen bu yıkık yaralı yüreği yerlerde sürükleyen sen,
Sen yoksun artık yoksun sen…
Sen beni dünyanın tanıdığı mucit’i yok eden sen,
Ve o son mesaj yanında seninle bir ömür geçirmeyi tercih etmek,
Sana kimsenin veremediği tutku ile aşkı sevgiyi hissettirebilmek,
Ve o korkunç kelime kendince beni heyecanlandırdığını düşünmek,
Söyle be güzelim bu kadar kolay mı benim dünyama girebilmek…
N eden demeden sana gelmek ve yanında olmak istemiştim,
12.26 Salı günü 12.:26 da başlayan bence anlamlı bir sohbetti,
Sandım ki sende anlarsın sevgi ve saygıyı,
Sana sorduğum sorular sebepsiz ve anlamsız kaldı,
Sessiz dünyamda seni dürüst bir insan sandım,
Korksam da sana o diye yavaşça uzandım,
Ama sen o din bayan Somaklı o idin,
N edensiz değildi senin o dost yüreğine sessizce seslenişim,
İ çimdeki yüreğimdeki tüm saltanatları bir senin önüne serişim,
L ale bahçelerinde bir demet gül yaprağı ile seni arar gibiyim,
Ü şüdüğüm akşamlarda o yıkılasıcası dünyada bir heykelim,
F aydasız bağırışlarım haykırışlarım nasılsa terk edileceğim,
E ski bir romandaki o yırtık sayfa gibi bir köşede kıvrılacağım,
Sebepsi ayrılıklarda bazı gecelerde hep,
Yokluğun kadar hissediyorum varlığını,
Beni hissettiğin kadar yoruluyorum seni sevmekten
soğukluğun söndürdükçe yürek yangınımı,
sözlerin şah çekmeden mat ettikçe beynimi,
Çırpındıkça batarken umursamazlığının denizinde...
Yokluğunda soldum eridim kar gibi
Unuttum sevgiyi ve sevilmeyi
Doğru haklısın buda ihanetin ilki
Şimdi bana bakıp bakıp ağlasan ne fayda
Şimdi güzele güzel diyemez korkar oldum
Aradan yıllar geçse de hep yüreğimde kanayan yarasın,
Ben değil sendin ayrılık kararını alan umarım farkındasın,
Artık gerçekler unutuldu beklide binlerce yalanlarlasın,
Ama sen hep benim kadınım eşim olarak kalacaksın…
Sensiz bir ömür bitse de bir ömre bedel hep aranacaksın,
Sarı saclarımla sessiz sabahlarda okula giderken seni beklerdim
Elimde kitaplarım kucuk umutlarımla seni izlerdim
Çok zaman yüreğim kabarır cocuklar gibi seni özlerdim
İçim kıpır kıpır bugün doğmus gibi sevinirdim
Limanı olmayan bir gemi misali hep galibi düşlerdim...
Aradan çok ama çok uzun zaman geçti,
Sana göre belki 1 ay
Ama benim için bir asır gibi
Sessiz kaldığım suskun kaldığım çok zamanlar oldu
İçim eridi yüreğim kavruldu
Seni öyle sevmişim ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!