Üniversite yıllarına kadar memlekette yaşamış, lisans mezunu, Türkiye içerisinde ve yurt dışında çalışma hayatında bulunmuş, memlekette yaşama devam eden ve bazen yazmayı seven biriyim.
Yol düzgün görünür,
Yoktur inişler.
Alışlar hak ise,
Gerçek verişler.
Ah ile bitmişse,
Yapılan işler,
Görünmez gözünden,
Puslu uzaklar.
Morarmış gözler,
Dökülmüş yaşlar.
Hayata küsmüş,
Sevmek güzel tabii insan için,
Ancak zaman sevilme zamanı
Ana, baba olmak zor ama
Sen güldükçe unutuyorlar hayatı
Büyüyorsun,
Oyunlar giriyor hayatına
Ölüyordu insanlık
Birileri tahmin ediyordu
Konuşamıyordu
Veya çıkmıyordu sesleri
Günahkarların arasından
Zaman benden uzaklaştığında
Çevremdekiler adımı ezberlemişti artık
Yıllar katlanıp sayısını artırdığında
Anladım ki
Büyümüştüm
Toprağın kalbinde büyürken ateş
Uykusundan uyanır dünyası doğanın
Varlığını her geçen gün hissettiren güneş
Güç verir kalbine yaşamın
Her türlü nebati
Gecenin derinliklerinde
Eğer uykundan uyanıyorsan sen
Beklentilerin vardır hayattan
Sabırsızca
Bazen sevgi beklersin
Yada sevdiğini
Tabiatıma aykırı olsada yaşanan,
Zevk vermiyorda değil hani.
Elenmiş olmalı gökteki bulutlar,
Dökülür durur kar taneleri.
Rengarenk yaşam sona ermiş,
Mutluluk nedir?
Yaşam denen kafeste.
Yediğin yem, içtiğin su mu?
Kafesinden kurtulmuş kuşun hissettikleri,
Yuvaya yaklaşma, ulaşma duygusu mu?
Tepen dumanlar mı çıkıyor?
Hadi be!
Kızmışsın yine birilerine
Mırıldanıp duruyorsun kendi kendine
Sövüp sayıyorsun kendince
Yerinde durmak zor mu geliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!