Sessizliği oldu hayatımın
Suskunluklarıma prangalar vurdum
Umuda düştü yolum
Yollarına hapsoldum
Sevdaya, ismi bulunmaz şiirler yazdım
Elimi eteğimi çektim
gel günlüğü olalım birbirimizin
yazalım bütün dertlerimizi
yaralarımızı yine biz bilelim
kimselere elletmeyelim
gözyaşlarımızı
gel biz tıkayalım boğazlarımızı
Ben yandım
Yangınların içinde kaldı hayatım
Rüzgarlarla savruldu dumanım
Sonsuzluklara
Yüreğime doldurduğum sevginle sarhoş oldum
İsyanımın adı oldu
Kelimelerime vurduğum prangalarım
Bas bas sustum da anlaşılmadım
Suskunluklarıma küstüm suskunluklarıma ağladım
Karanlıklar ezdi gökkuşaklarımı
Karanlıkta kaldım
Hayata gözlerimi kapatamadım
Gözlerimi çıkardılar da ne oldu?
Ben her şeyi anladım
Sevdan sonu gelmez bir hasret
Büyüyor yüreğimde
Adın benle yaşasaydı bir tek
Saklardım kelimelerime
Hüzünlü hayat bilmecemin sevdasısın sen
Tanyellerince ağarıyorsun bende
Sen varsın diye katlandığım hayat
Acı veriyor işte
Tümcelerimi savurdum rüzgarlı gecelere
Kelimelerimi terk ettim ölüm sessizliğinde
Bir tek suskunluklarım kaldı elimde
Sessizliğimi sayıklıyorum her gece
Sessizliğimin türküsü dilimde
Haddim değil belki ama
Gitme...
Ben bir tek seni istiyorum
Ruhumun sonu gelmez derinliklerine
Recep KORHAN
(09.05.2012)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!