Hayal Yüzlü Kız
hayal yüzlü kız
hangi tığ ördü yüzüne bu çelikten tülü
gör ki yeniden açtı alevlerini kül tohumu
ey geceyi gözlerimden dilenen
ey alev sulayıp yangın büyüten
ben kurtardım çarmıhtan kanlı şiirleri
susuz kuyulardan kor alevlerden
ben çıkardım
is bulaşmış nem kokan mektupları
her şehirde bir yüz vardı beni karşılayan
her şehirde intihar etmiş günlerimin zaman parçaları
korkular gözlere defnolunurdu destursuz yerlerde
gölgeme sokulurdu abdestsiz alevler
o rüzgar ne zaman ninni söylese
kirlidir yangın ertelerinde bülbül sesleri
güller
bir göçebedir artık
başakların içerlediği
gün dönümü gibidir bu uğultu
celladı dil olan efendisiz köle
kaç hayal mühründe ziyan oldu
vazgeç kadehlerin zarafetinden
yaşadığın gayrimeşru zamandan
keşiş
keşişhane kokusu
sarhoş meyhane kokusunu bıraktı avluya
derviş çilehane
bülbül gül kokusunu
maskelerde son buldu serüven
asrın mezatında satıldı gerçeğin
insan hep sanır
hep sandığı ile aldanır
N/asıl Seni Sevdim Ben
s/akladım uykularımı senden
s/en arzulanan rüyaların sersemliği
t/arafım yok menzilim yok kaldım ortada
k/açtığım her kapıda sen
-
Özkan Aslan
Tüm Yorumlariçini açıyorsun ama nereye kadar
bir midye gibi meze yaparlar seni de
limonla da iyi gider hani
onlar hep üzecekler
ve bizler dizelere sığınıp kalacağız
iyi yazıyorsun
ben sonra okurum diyorum