Gelincik tarlaları çekici, manzara güzel ne hoş,
Acı lokma, dine küfreder, ruhsuz kara kalabalık…
Kara kara vicdanlar naralar atar, beyinler sarhoş,
Şeytan’a tutsak, ateşe koşar, gözü kara insanlık…
Adam sende diyemem, yoksa içimde insanlık ölür,
gül bulutları, kalem kırdı,
dün uğurladık, Şehid’imi...
dağ taş, mevcudat haykırdı,
kendi dilince,Tevhid’imi…
birlikte bebeler uyuttuk,
Değmeze kıyık,güzelim hayat,
Önce el üstü,kullan sonra at,
Neler götürür,kısa saltanat..
İnsanlar gördüm tanıyamadım
Yalan dünya ah anlayamadım…
Kanlı ellerini yıkadılar,
Kan aktı…
İstanbul çeşmeleri…
Padişahların abdest aldığı
Şadırvanlar,
Firavunları ağırladı…
Yaradan’ a savaş açan,
halkımın hakkına,uçkuruna el uzatan,
anadan üryan,senin medyan..
sözde adalet dağıtan,
güçlüye köle,güçsüze tiran olan,
senin hakimin,senin savcın.
Bakmak yetmiyor,görütü sahte,
Anlaşılmıyor,binbir renk kahpe,
Güce güvenme,delerler postu,
Devrin insanı, iyigün dostu...
Rabbine sığın,hayırlı iste,
Duvara asta, Kuran'a yüz çevir,
Secdeli gafil,üretti o devir.
Yarım yamalak,kapma kırıntılar,
Maneviyata aç kalmış insanlar.
Müminde gaflet,şeytani ölümdür,
Kafir adalet,müslime zulümdür.
Sular gibi akıp, geçiyor günler,
Hatıralar silik, geride dünler,
Vakti seyre dalıp,kala kalırız…
Sıla da rehberim,bir minik gölge,
Geçmişin izinde,gezilir bölge,
Kalmadı mı hiç,içimizde akıllı adam,
Zulüm dizboyu,saksağan üstüne binmiş dam..
Az mıdır çok mu,söyleyin insanlık ne kadar,
Doğru birtane,iyiyi buldun mu huzur var…
Sapanca dumanlı, gözlerden ırak,
Kara/ları siliyor,kampüs’te kar…
Tok, kartopu oynasın, eğlensin bırak,
İnsan yüreklerde, kanıyor efkar,
Kışlık kürkü giydirdi, kampüs’te kar…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!