Atı alıp bindim sırtına nerden,
Tezince koptu bir fırtına Ana.
Atlarken ayağım sıkıştı birden,
Zalim üzenginin kertine Ana.
Ne dizgin ne komut geçmez dor Ata.
Döndü sanki ateş alan baruta.
Gül yüzüm çizikten oldu harita.
Yerlerde sürtüne sürtüne Ana.
Duraydı muratsız fedakâr Babam.
Hem arkam olurdu hem de akrabam.
Ölüme yetmedi yaşama çabam,
Tükendim yırtına yırtına Ana.
Üstünden gelirdim dağ gibi işin,
Almadan gidirem harcını peşin.
Sıkıp çıkardığım suyunu taşın,
Bu sefer rast geldim sertine Ana.
Kayıt Tarihi : 12.7.2010 09:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte beklenen hece şiiri.
Yaşanmış veya yaşanması muhtemel bir olay, ancak bu kadar güzel şiirleştirlebilir ancak bu kadar güzel anlatılabilir.
İnsanın dönüp dönüp okuyası geliyor. Uslûp o kadar içten ve sıcak ki okuyucuyu sayfaya kilitliyor.
Yerel ifadelerdeki içtenlik ve güzellik ayrıca takdire şayan. Atın tezmesi. Üzenginin kerti (ği). Yırtına yırtına tükenmek.
Teşbihler mükemmel. Atın, kızgınlıkla ateş alan baruta dönmesi. Yüzün çiziklerle harıtaya dörmesi. Babanın arka ve akraba olması. Taşın suyunu çıkarmak.
Ve hepsinden önemlisi şiirdeki bütünlük. Bir milim sapma yok. Boşuna kullanılmış tek kelime yok.
İç geçirmelerle, hayıflanmalarla mükemmel bir şikâyetnâme.
Ayaklı koşmanın bütün kuralları ile sarıp sarmalayan muhtevası ile hatırda kalacak, sahibini hatırlatacak örnek bir şiir.
Hayranlıkla ve gıptayla okudum.
Teşekkürler ve tebrikler Sayın Kayalı.
TÜM YORUMLAR (2)