Adam diye, değer verirsin...
O, kendini bir halt sanar...
Kimine söz fayda etmez...
İzahı kötekle anlar...
Hayatın belirtileri bitecek..
Bir gün, yok olup gidecek cismimiz..
Anılarda kalacak güzel günler..
Ölünce, unutulacak ismimiz..
bu dünyanın güzellikleri,
ardın sıra, düşsün peşine..
kara bulutlarda kalmasın,
nur yağsın, gönül güneşine..
Ne geçti ki eline, terk ettin de ne oldu,
Bir kere bensiz mutlu, gün gördüğün oldu mu...
Dert içinde boğulduk, böyle durup dururken,
Vefasızlıkmı gördün, seni seven gönlümden...
bu dünyada, bir karınca bile ezmedim..
kimseyi kırmadım, yuva yıkmadım..
dedikodu yapmadım, yalnış yola sapmadım..
düşene el tuttum, ihaneti kuruttum..
dünyada,
herkesin rölü farklı...
kimi servetlenip hayatın,
saltanatın sefasını sürecek...
kimiside fakirlikten,
bir lokma ekmek için,
ömür sayfan bitince, azrail dikilecek..
can bedenden gidince, hayatın silinecek..
cenazen konulacak, musallat taşına..
haberini alanlar, doluşacak başına..
sevip sevilmedin, ne diye gönül,
nazından hiç bir şey, anlayamadım...
ızdırapla bitti, koskoca ömür,
hayattan hiç birşey, anlayamadım...
hayallerim vardı, ilk baharında,
ne yapsam hakkını ödeyemem ben,
her şeyimi sana borçluyum annem...
sensiz bu diyarlar bana cehennem,
senin varlığınla mutluyum annem...
ne zaman sen beni ağlarken görsen,
Ellerde öksüz kalmazdım,
Derde çare aramazdım...
Boynu bükük yaşamazdım,
Benimde annem olsaydı...
Yarama melhem olsaydı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!