Söke sıcağında
Pamuk tarlasında insanlar
Sürü gibi
Elleri yara
Yürekleri yaralı
Su yok gelecek yok
Sol yanımdaki yangın
Sarıyor bedenimi
Ben olmaktan çıkıyor muyum
Yoksa ben mi oluyorum
Bilmiyorum
Acı bütün hücrelerime yayılıyor
Tek çizgi çekiyor telefonum, seni
Kaybolması korkunç
Sen kayboluyorsun
Bir karanlık ,her şey kayboluyor
Yıllarca biriktirdiğim anılar
Birini düşünürsen
Bedenden ayrı durur kafan
Yüreğin sağa kayar
Seninle birlikte atar
Gözlerinden düşen notalar
Uçan süpürge idi hayalim
Binip uzaklara gitmek
Her yerin çikolatadan yapıldığı diyarlara
Doymak tatıya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!