Muhtar oldu bize köyün ümidi
Kuzunun postuna girdi Recai
Geldi dedik işte canın simidi
Ahaliye umut verdi Recai
Merayı kurutup erzak dağıttı
Koyunları karşı köye sağıttı
Duygusal sözleri yalan ağıttı
Konakta sefaya erdi Recai
Aklınca kendini bilge sanıyor
Azalar ürüyüp ona kanıyor
Hırsından dilini kana banıyor
Adamlığı yere serdi Recai
Pervasızca çıldırıp adam kayırdı
Köylüyü ikiye bölüp ayırdı
Yalanlar dizmekten kafa sıyırdı
Uslarda yayları gerdi Recai
Timler kurup çaldı halkın oyunu
Kendine çevirdi köyün suyunu
İyice azıttı kötü huyunu
İblisin yoluna girdi Recai
İnan bu adamdan köylü yoruldu
O çaldı hesabı bize soruldu
Gitsin diye zaman ona kuruldu
Ölüyü kabirden yerdi Recai
Kendin Şahin sandı hep geceleri
Karga gibi döktü boş heceleri
Tarih neler gördü ol niceleri
Pisliği yerinden derdi Recai
20.11.2020
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 00:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O tarihleri yaşamış olanlar, bu şiirimi kime yazmış olduğumu iyi bilirler...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!