Recai Şiiri - Şair Şahin Karaman

Muhtar oldu bize köyün ümidi,
Kuzunun postuna girdi Recai.
Geldi dedik işte canın simidi,
Ahaliye umut verdi Recai.

Merayı kurutup erzak dağıttı.
Koyunları karşı köye sağıttı.
Duygusal sözleri yalan ağıttı.
Konakta sefaya erdi Recai.

Aklınca kendini bilge sanıyor.
Azalar ürüyüp ona kanıyor.
Hırsından dilini kana banıyor,
Adamlığı yere serdi Recai.

Pervasızca çıldırıp adam kayırdı.
Köylüyü ikiye bölüp ayırdı.
Yalanlar dizmekten kafa sıyırdı,
Uslarda yayları gerdi Recai.

Timler kurup çaldı halkın oyunu.
Kendine çevirdi köyün suyunu.
İyice azıttı kötü huyunu,
İblisin yoluna girdi Recai.

İnan bu adamdan köylü yoruldu.
O çaldı hesabı bize soruldu.
Gitsin diye zaman ona kuruldu,
Ölüyü kabirden yerdi Recai.

Kendin Şahin sandı hep geceleri.
Karga gibi döktü boş heceleri.
Tarih neler gördü ol niceleri,
Pisliği yerinden derdi Recai.