Rebap Şiiri - Reşat Coşkun

Rebap
Bir garipliğe sarılıyorum
Bir yalnızlığa.
Bunlar beni diri tutuyor.
İki yetim anasıyım.
Ay ve güneş benim koynumda
Güneş ile garipliği
Ay ile yalnızlığı emziriyorum.
İki yetim anasıyım.
İkisi de gün geçtikçe
Vefama hayretle bakıyor.
Gün gelir, kim bilir.
Biri bir elimden
Diğeri öbür elimden tutar.
Beni son yolculuğuma uğurlar.
Haklarını teslim etmeliyim
İkisi de vefalı çocuklar.
Bugünün ortasındayım.
Dünüm pişmanlık
Yarınım endişe.
Mümkün sandım
Dünyada dünyayla mutlu olmak.

Reşat Coşkun
Kayıt Tarihi : 6.2.2018 21:10:00