Reankarne Şiiri - Ahmet Genç

Bir Yumurta Var idi Boşluk İçinde,
İki Nufte Giriverdi Birden İçine,
Bir Koşuşturma Başladı İçeride,
Bölündü Önce İkiye Sonra Dörde.

Değildi Burada Hiçbirşey Rastgele
Olan Her Olay Program Dahilinde
İki Parça Oldular Alak Şeklinde.
Su ile dolu boşluğun merkezinde

Alak Artık Benzemişti Bir Cenine,
İkiside Baktı Önce Birbirine,
Ardında da Yaşadıkları Evrene,
Göbeklerinden Bağlıydılar Merkeze.

Tüm Yaşamları Bağlanmıştı Bu İpe,
Dediler Bunun Sonu Yaradan Diye
Her İstekleri Oluyordu Sevgiyle
Kendileri İsim Verdi Anne Diye

İki Işık Geldi Yüzyirminci Günde
İki Cenininde Beyin Merkezine
Ceninler Baktı İlgiyle Birbirine
Ardından Başladılar Sorgu İlmine

Anlamıştı Onlar, Doğdular Rahimde,
Hazırlık Yapacaklardı Öte Aleme.
Biri Dedi Kalacağım Bu Alemde.
Belkide Yaşam Yoktur Öte Alemde.

İkizi Dedi Yetinmem Bu Sevgiye
Bulacağım Yaratanımı Ölsemde
Sarsıntılar Başladı Rahim İçinde
Dedi:Zamanı, Gidiyorum Rabbime.

İlki Hala Kal Demekte, Bu Alemde
Diğeri Hedefe Ulaşmak Üzere.
Yeni Alemde Güzelliği Görünce
İkizine Ağlayarak Seslenmekte

Ne Olur Kardeşim,Sende Gel Bence
Gör Yaradan Neler, Yaratmış Bizlere.
Bekledi,İkizinden Ses Gelmeyince.
Onu Gördü Işık Hüzmesi Halinde

Yumurtada Doğup, Rahimde Ölünce
Doğdum Tekrar Aldığım Nefes İle
Bu Aleme Doğmadım mı, Tekrar Sence
Ahmediye Göre Buda Reankarne.

Yaradan Yarattı,Alemler Binlerce,
Alemden Aleme, Geçiş Reankarne
Olamaz Reankarne, Alem İçinde
Ahmedice Reankarne Budur İşte.