Yokluk karanlığında yuvarlanan dünyam,
Varlık âlemine doğru, yelken açıyordu.
Nefes aldığım her an, aşkınla yansam,
Küllerimi ebediyete savursam diyordu.
Dünya misafirhanesinden kalkan bedenim,
Asr-ı saadete doğru yol alıyordu.
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
