Razıyım Şiiri - Şehri Karakaya

Bindokuzyüz seksenbirin yaz ayı,
Çıktım gurbetele aldım yarayı,
Yadellerde nidem hanı sarayı,
Niksar ovasında dama razıyım.

Güneş olmayınca meyveler yetmez.
Her gün bayram olsa dertlerim bitmez.
Yaban elde sevinç bana kâr etmez
Niksar ovasında gama razıyım.

Sıla hasretiyle olmuşum sersem.
Yola çıksam varsam köyüme ersem.
Kelkit ırmağını,suyunu görsem.
Niksar ovasında sama razıyım.

Bülbülem derdimi güle diyemem.
Gam yüküyüm allı libas giyemem.
Kavunu karpuzu bile yiyemem.
Niksar ovasında hama razıyım.

Hep zenginin karnı tok buralarda.
Lahananın dalı kök buralarda.
Madımağın tadı yok buralarda.
Niksar ovasında çime razıyım.

Hasretle ciğeri yaktık olmadı.
Yıllarca göz yaşı döktük olmadı.
Boyuna kravat taktık olmadı.
Niksar ovasında geme razıyım.

İnsanlık arama burda adı yok.
Mertlik karaborsa gram ödü yok.
Gurbetin balının bile tadı yok.
Niksar ovasında şeme razıyım.

Görürmüyüm acep döndüğüm günü.
Unuttum artık ben yarını dünü.
Buranın suları kandırmaz beni.
Niksar ovasında neme razıyım.

Çıksam yollarına yağışta karda.
Gönül uslanmıyor gözü Niksarda
Huzur tam olmassa olmasın orda,
Niksar ovasında nime razıyım.

Hayallerim her dem izli bir fişek.
Yıllık izinlerde yollara düşek.
Ne yorgan isterim nede bir döşek.
Niksar ovasında kuma razıyım.

(Şem:Mum,Balmumu-Nim:Yarım,Birşeyin yarısı-Sam:Çölden esen rüzgar)