Raziyenin kol saati Şiiri - Fettah Bayir 2

Bir pasaklı kızdı raziye
Üzerine hiç mi hiç çeki düzen vermezdi
Realist olduğu kadar romantikti
Çevresindeki erkekler ondan bir bir kaçardı
Ta ki kolundaki saat duruncaya kadar

Bir rüya gördü uykusunda
Çok kabuslarla uğraştı rüyasında
Bir erkekten başka erkeğin kollarında
Yuvarlanırken bir an da uyanıverdi

Baktı ki yakasının iki düğmesi yere düşmüştü
Nerden bilebilirdi ki Raziye
Kolundaki saatinin durduğunu

Bir gün karar verdi kendi kendine
Artık çeki düzen verecekti üstüne
İntikam alınmaydı tüm erkeklerden

Koyuldu ilk iş olarak yürüdü vitrine
Aldı alabildiğince onca elbiseyi
Tüm kızlar kıskanacaktı Raziyeyi

Aynanın karşısında giyindi,boyandı
Son kez aynaya öyle bir baktı
Kapıdan çıkıp koyuldu yoluna

Ne tehlikeler bekliyordu onu
Nerden bilsin ki Raziye
Kol saatinin dün gece saat iki de durduğunu

Yürürken yol ortasında
Biraz bakındı etrafındakilerine
Görmemezlikten geldi çevresindekileri

İlk ıslık kör Mustafadan geldi
Bu ne güzellik yarabbi denen nida

Aldırmadı ıslıklara,yürüdü yol boyunca
Sonra Kasap Hasan amca,Bakkal Memiş ve İhsan amca
Gözlerini Raziyeden ayıramazlarken
Sokak saati on ikinin gonglarını çalarken
Baktılar ki kollarında ki saatler durmuştu

Fettah BAYIR 1996