Raziye abla.. Şiiri - Yorumlar

Çocuk...Bu şiirini bilmiyordum..Okumamış olmam, dinlememiş olmam...garip...
Çok etkileyici bir şiir... Bir ağaç altında dinledim gene... Yağmur sonrası, ıslak bşr karanfil sokak, bir bank...Bir ses... Bir şiir, Raziye Abla geçti önümüzden... Gül verdik, gülüverdik..sonra ağladık...

İşte sesli okunmayı hakeden ve insanı masal filme götüren bir şiir.Ne kadar güzeldi.Sarı eteğindeki motiflere kadar ve tırnak aralarında kalan ekmek paçalarına kadar canlandı gözümde..
İşte şiir de bu demek zaten!
Ölçüsü, sayısı, aruzu olmadan da adına şiir denilen o kadar az şey varken..İşte bu şiirdir.
Sevgiler

Yücel Yarımbatman;
Hayatı şiirsel bir eda ile seyreden, kendisine ait bir poetika oluşturmaya çalışan, samimi bir şiirsever. Şair olma, olabilme yolunda mesafe kat'etmeye devam ediyor..
Poetika oluşturma arayışı dedik, bu yüzden zaman zaman öykünmeci, zaman zaman şiirsel seviyesi düşük, zaman zaman lirik, zaman zaman şiirsel büyüyü yakalamış bir düzensiz şair görünümünde oluşunu yadırgamıyorum. İnanıyorum ki o da bunu yadırgamaz..
Hayata şiirin penceresinden bakanlar, her objeyi imgeyle anlamdıranlar, dahası hayatın her ayrıntısının imge, dolayısıyla da şiir olabileceğine inananların işi zor. Sürekli serkeş bir hüzün, nerden geldiği bellli olmayan can skıntıları..Bütün bunlara, şiire dair kaygılar da eklenince. Zorluğun derecesi de katlanıyor sanırım..
-sanrılı konuşmanın kat'iyyet doğurduğu bir yerdeyim. Affola-

Arayışını sonlandırdığında ondan çok daha iyi şiirler okuyacağımız kesin.. Yukarda okuduğum şiiri öykücü biir şiir olmasıyla birlikte, yer yer lirizm tadı, şiir okuduğumu hissettirdi..
Kardeşimi kutluyorum..

hüzünlü bir öykü gibi

tebriklerimle...