RAZIYDIM
Mutluluk dolu gümlerim inan seninle başladı
Ümit etmeyi,hayal kurmayı seninle öğrendim
Kalbim durdu duracaktı gözlerini gördüğümde
Ellerim titriyordu,ayaklarım taşımıyordu bedenimi
Yollarını gözler oldu bütün gün bu gözlerim
Yenileniyordu her seferinde kalbimdeki sevgin
Endişem sende beni benim gibi sevmişmiydin
Nasıl anlayabilirdim karşılıklımıydı duygularım
İşte bunları düşünürken sevdim dedin aniden
Şafak ışıkları gibi aydınlandı tüm dünyam
Gülümsemenle yok oldu içimdeki karanlıklar
Ümitlerim boş değildi işte sen benimleydin
Dünyaya bunu haykırmak duyurmak isterdim
Ellerimiz birbirini bulmasada tutamasada
Razıydım artık ölmeye beni sevdikten sonra
Gözlerinde o parlıyan sevgi ışığını gördümya...
Hasibe Kaya
30-01-2014
saat:20.42
Kayıt Tarihi : 30.1.2014 20:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!