Razı Olsun Mevlamız Şiiri - Sabiha Özbe

Mevt meleği gelip selama duran
Seferi hicrette çadırın kuran
Beydir padişahtır gururun kıran
Ondan razı olsun yüce Mevlamız

Günahı hatırlar ahlar çekince
Saygıyla secdeye bel bükülünce
Hasanet bider olup ekilince
Ondan razı olsun yüce Mevlamız

Hak yarattı esmer kumral beyazı
Hepsinin kaderi bir ayrı yazı
Hayırda öncüdür yarışır bazı
Ondan razı olsun yüce Mevlamız

Her yaprak ölümü hatırlatan güz
Kazanmış mahşerde sıratı dümdüz
Kul hakkı almamış parlar onda yüz
Ondan razı olsun yüce Mevlamız

Rahmanı hatırlar kalbinde sözü
Her gece mahşerde yanıyor özü
Suali verince gülüyor yüzü
Ondan razı olsun yüca Mevlamız

Cennete ilk giren insan cömerttir
Müminin yüzünde bir alamettir
Firdevs bahsedilmiş üstün nimettir
Ondan razı olsun yüce Mevalamız

Aklı yüce ahiretin peşinde
Rahman ile haşroloyor işinde
Her gören anlıyor hal gidişinde
Ondan razı olsun yüce Mevlamız

İmanı yücedir şahlanır damar
Kabiri düşünür özünden yanar
Ağlar sinesinde kazanlar kaynar
Ondan razı olsun yüce Mevlamız

Biliyorum demez hep eder talim
Ölse de yaşıyor dillerde Alim
İbret alır ondan bakınca zalim
Ondan razı olsun yüce Mevlamız

Kelamı Kurandır durmadan çağlar
Sancağı eline sıkıca bağlar
Resulu rüyada görmese ağlar
Ondan razı olsun yüce Mevlamız