Düştüm Gönül Zindanına
Düştüm gönül zindanına
Müebbete razı oldum
Uydum yargıç vicdanına
İp kesildi, gazi oldum.
Yârden haber gelir diye
Yüreğimde kalır diye
Yaşadığım bilir diye
Dilim sustu, kuzu oldum.
Yüreğimde yârim vardı
Yaşamakta kârım vardı
Sönmek bilmez narım vardı
Zalimlerin sözü oldum.
Yar hasretim çekemezdi
Bensiz yola çıkamazdı
Hiç umutvar bakamazdı
Düşlerinin gözü oldum.
Bir tek zaman adil idi
Yasalar hep katil idi
Ölüm bana ödül idi
Ben yaramın tuzu oldum.
Hiç bir urgan sıkmaz beni
Zehir içsem yıkmaz beni
Zalim koru yakmaz beni
Ben aşkımın közü oldum.
Mahpus damı gönlüm sıkar
Duvarlardan buzlar akar
Yar kokusu gönlüm yakar
Hüzünlerin sazı oldum.
Bir düş kursam, yar içinde
Neşe karsam, yar içinde
Aşkı sorsam, yar içinde
Dertlerimin hazı oldum.
Mustafa Hoşoğlu
06.12.2017
Kayıt Tarihi : 6.12.2017 19:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)