İnsanoğlu yenik düşme kibrine
Her gönülün ilacıdır bir özür
Bir firsat ver söyleyenin fikrine
Pay-i Erdem agacıdır bir özür..
Acemiydim Usta oldum köz oldum
Gamlanmış yine yüreğim
Hüzünlere gark olmuş
Adımlarım sessiz, yankısız, anlamsız,
Tekin olmayan yerlerde
Adım bile kaybolmuş...
Sus ne olur, Konuşma..
Sensizliğe karışsın çığlıklarım,
Gönlüm buzhane..
Sensizlikten içim titriyor
Soğuktan mosmor olmuş, uyuşmuş ellerim
Bir Buz Müzesi sarkıtlarında
Kimi zamanlar içimde ağlarsın
Gözyaşlarım olursun umarsızca
Nefes alamadığım an olur
Korkmam boğulmaktan
Korkarım içimde olandan
Korkarım Onu yaşatamamaktan
Sen bir kır çiçegisin Torosların eteklerinde,
Sen bir kardelensin Palandöken'in zirvesinde,
Sen bir yediverensin İstanbul'un yedi tepesinde,
Ve..Sen bir mor menekşesin yüreğimin en ucra köşesinde...
Önce ben kalkarım
Sonra güneş dogar
Sonra hayata gelir
Bütün duygular
Erkencilik benim adım
Ya da uyuyamazlık
Her çiçek bir tebessüm
Her tebessüm bir çiçektir.
Sen hayata sevgiyle bak
Sevgi de er geç peşinden gelecektir.
Bir Lale ol, bir Sümbül
Bir Menekşe ol işte
Öfkeni kuyuya at yüreğin yetiyorsa
Bir gönülü sevindir elinden geliyorsa
İyilik yapmıyorsan bari fırsat kollama
Ne zalime,ne zulme,nefsine alet olma
Şehadet şerbeti zehir olsa zulmün elinden
Her zulüme bir tekbir yükselir Adeviyye’den
Binlerce can, binlerce gözyaşi
Her damlada umman gibi özgürlük aşkı;
Rabia haykirişları arasında
Ebabilini bekliyor mazlumlar
Altından saraylarda olsan ne fayda
Sultanın da bir nefeslik ömrü var
Elmas olsan, yakut olsan ne fayda
Lisan-ı hal de bir cümlecik hükmü var..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!