Ray Şiiri - Cevat Çiloğlu

yaşam,
ray gibi,
zamana döşeli.
yol upuzun,
yolculuk kısa.
ve insan
ray üstünde,
kıvrıla kıvrıla giden,
trendeki yolcudur.

kelebekler,
kuşlar eşliğinde,
uçanların gölgesinde,
bilinmeze uzanan yolda,
tek başına,
yürüyendir insan.

bazen zamansız,
bir kıyıda,
bir banka oturmuş,
sahilde öylece,
bekleyişte,
kalakalandır insan.

bazen,
ney sesi ile,
hayatın tınılarını,
duyarak,
onu dinleyerek,
zaman geçirendir insan.

hayat bazen de,
sıralı raylar gibidir.
ve bazı raylarda,
duraklar vardır,
zamanlı-zamansız inilecek.
işte onların birinden,
eninde-sonunda,
inendir insan...