Kah, ırmak olurum vadilerde,
Kah pınar olurum, yol kenarında.
Bakarsın, tohum olup düşerim, bahçenizin toprağına,
Kimbilir, belki de asılır kalırım, bir gülün yaprağına.
Kah tebessüm olurum, bir bebeğin yanağında,
Kah polen olurum, bir arının ayağında.
Bakarsın, Ulubatlı Hasan olurum,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Vay hocam gözlerimi
yaşarttınız.. Bu kadar
etkileneceğimi hesap
etmemiştim.TEBRİKLER
Selam ederim.. ŞEREFLE
Bedri Tahir Adaklı
Başarılarınızın devamını diliyorum
sen bir dahisin
sen harikasın
sen şairlerin en kralısın
okadar sıcak
okadar duyarlı ki yüreğin
nasıl anlatsam
kelimeler kifayetsiz kalıyor
teşekkü ederim
böyle güzel bir sunuyu
biz şiir severlerle
paylaştığınız için
Saygin yureginizi kutlarim Sayin Uysal .Tebrikler 10+ant.
Güzeldi hem şiir hem ansiklopedi ibret verici.yüreğinize ve emeğinize sağlık.
Çok duyarlı ve anlamlı bir şiirdi tebrikler ustadım.
Insallah efendim mevla askiyla yanan yüreginiz solmasin
Tebrikler Kardeşim konu güzel anlatım harıka kutlarım gönlünüzü.....
Engin bir yürek ancak bunları duyar ve yürek duyarsa kalem yazar.Beğeniyle okudum üstadım.
Kutlarım gönülden. Tam puanla listemde.Teması bezer bir şiirimi eklemek istedim yorumunuza. Selam ve dua ile...
KİME NE?
Gün olur takılır deli gönlüm Yunus’un peşine.
Varsam onunla Tapduk Emre’ye
Acep bir nefes istesem verir mi? diye.
Gün olur bir balığın karnındayım sanki ,
Türlü acılar içinde.
Engin denizlerde Yunus ile.
Gün olur yaralarım kanar, azar da azar.
Sızlar yüreğim gizli bir nedenle.
Dertleşirim o zaman Eyyûp ile.
Bana ne ateşler su olur, ne odunlar balık.
Ateşler içinde bulurum kendimi bazen.
Nemrut’un yakmak istediği İbrahim ile
Gün olur kör kuyulardayım sanki
Karanlıklarda, derinlerde Yusuf ile,
Bazen de Yakup ile ağlarım Yusuf’um diye.
Gün olur dolaşırım Kenan ilinde
Çölün sıcağı kavurmaz beni
Deve güderim Veysel Karani ile.
Bazen de giderim Mevlâna’nın yanına,
Dururum ayakucunda.
O’nu dinlerim saygıyla, sessizce.
İşte ben bu yüzden:
“ Yaratılanı severim, Yaradan’ dan ötürü.”
KİME NE?
Naime Özeren
Bence en iyisi kendin olmak.. kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta