Kah, ırmak olurum vadilerde,
Kah pınar olurum, yol kenarında.
Bakarsın, tohum olup düşerim, bahçenizin toprağına,
Kimbilir, belki de asılır kalırım, bir gülün yaprağına.
Kah tebessüm olurum, bir bebeğin yanağında,
Kah polen olurum, bir arının ayağında.
Bakarsın, Ulubatlı Hasan olurum,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
