Rasulüm Şiiri - Selime Coşkun

RASULÜM

Baharı bekledim bekledim güller açsın diye
Gelmedi bir türlü, üzüldüm ağladım hasretinle..
Karanlıktı geceler..
Kapanmıştı perdeler...
Ne var ki gelmiyordu bahar
Rüzgar susmuş, gökler içinden ağlar...
Şu ırmak asırlarca özleminle dolup taşar...
Nerdesin ey Rasulüm, alemler sana yanar.

Şimdi odamda bir mektup
Yazamadım üzerine adresini
Bulamadım çünkü yerini

Ne çiçekler yazmış ismini üzerine
Ne sonsuzluklar yaratmış Allah senin için
Güller gözyaşı döker belki...
Ağlar bütün çüçekler için için

Ey Rasulüm
Senin için alemler kalkar şaha
Her şey canını feda eder sana şu gökte asılı ay da olsa...

Pırıl pırıl bir evrende bembeyaz bir gül...
Ve bu beyaz gülün ümmetine verdiği pak bir ödül..

Yanmış alemler sana cennet sana kurban...
Bütün varımı veririm yatar ki göreyim yüzünü bir an...
Sana tüm damlacılarını döker nisan
Bana mı karşı yoksa inat mı ediyor bu zaman!