Rasulullah ve çocuk enes

…unutmuştu…,
Rasulullah’ın söylediklerini
çocuk enes.
ne için dışarı çıkmıştı..
nereye gidecekti..?
görünce sevdiklerini
sokakta enes,
oyun oynayan
arkadaş sevinçlerini
dalıp gitmişti.
kendini oyuna vermişti
büyük keyif alıyordu
ne güzeldi yşadıkları
hiç bitmesindi
zaman geçiyordu
saatler tükenmişti.
çocuk enes,
oyunlardan oyuna geçiyordu
ahlak güneşi
rahmet peygamberi
merak etmişti
enes dönüp gelmemişti
neredeydi..?
çocuk enes’ e bir şey mi? oldu
ailesine ne diyecekti
enes daha küçük, daha çocuktu
Rasulullah onu çok merak ediyordu
Tevekkeltü ala’l lah
Rasulullah evden çıkıyordu..

orada,
çocukların sesi,
çocuklar özgürce oynuyor
özgür şehir
Medine’nin sokaklarında.
gözleri ışık ışık
yüzleri al al
çocuklar çoşkulu
bedenleri cılız olsada
sevinçlerden sevinçlere
daha bir çoşkuyla
bir o yana
bir bu yana koşuyorlardı.
Rasulullah geliyordu
çocuk enes,
görünce rasulullah’ı
pembe pembe oldu
suçlu yanakları.
gözleri buğulandı
bedeni sarsıldı
mahcup oldu.
oysa,
oyunu seyre koyuldu Rasulullah
çocuklar daha bir coşkulu
daha bir sevinçli oldular
Rasullullah’ın elleri
şefkatle dolaştı
enes’in saçlarında.
öptü…kokladı başını
Rasulullah bağrına basıyor
yüreğinde ısıtıyor çocuk enes’i.
ne güzel kokuyordu
çocuk bedeni.
Rasulullah enes’i seviyordu
hiç kızmamıştı
azarlamamıştı
küçükte düşürmemişti
tüm çocuklar buna çok sevinmişti
çocuk enes ne şanslıydı
şefkat
merhamet
sevgi peygamberinin kucağındaydı
bir bedevi şaşırdı
on çocuğu vardı
öpmemişti hiç birini
“..MERHAMET ETMEYENE MERHAMET OLUNMAZ..”
buyurdu Rasulullah
hayatın özünü anladı bedevi
doğum-ölüm sırrını
yaratılış gerçeğini.

her şeyin aslı sevgi
sevgiyle büyür, gelişir
bitk-insan-kainat
bir sevgi uğruna
yaratıldı hayat.
doğum-ölüm-dirilişi
kavradı insan
çocuk enes sevgisini
çocuklara önemi
öğrendi insanlık
onlar,
yarının anne babaları
Rasulullah’ın gözbebekleri
cennetin kokusu çocuklar …

Mustafa kaya
05.03.2006 / fatih
www.mustafakaya.net/frm