Öylesine bir rastlantıydı bu olan yalnızca
Herkes aynı yolun üzerinde duruyordu
Kimse kimseyi beklemiyordu, bir yerde gitmiyordu da
Biri diğerine çarpmadı diğerince çarpılmadı da
Sonra durdular öylece yine, kendi yollarında…
Yaşam kendi normal döngüsü içinde devam ettiğinde
Hayatın bu kısa anına bir ben; hiç kimse tanık olmadı…
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta