Rastlantı Şiiri - Gülden Demirtaç

Gideceğim yollar artık tanıdık değil.
İçimdeki hisler, duyduğum sesler ve bu yorgunluk...
Hiçbiri tanıdık değil.
Hiç bilmediğim bir sokağa sapmışım gibi.
Cesarete ihtiyacım yok hatta kaybolsam kendime gelirmişim gibi...
İşte böyle bir zamanda saptın sokağa.
Ne güvenebileceğin kadar mahallendenim,
Ne de güvenebileceğim kadar buralısın.
Sokağın iki garip yolcusu...
Güvenmekten daha güzel şansı olmayan yolcuları...
Az ilerde ara sokaklar var.
İçimden geçen, hangisine sapacak acaba?
Ya da varacağın yere kadar yanında mı durur?
Öyle alelade güzel bir rastlantı.
Sadece aynı sokakta yürüyoruz, biraz memnun biraz aklımızda sorular.
Sokağın iki yorgun insanı daha ne kadar paylaşacak bu yorgunluğu?