Rastlantı Şiiri - Mehmet Ertuğrul

- Bu devirde; dost bulmak zor, dost kaybetmek kolay, dosta rastlamak güzel…

Yolda, caddede, sokakta; beklenmedik bir anda, eski bir dostla karşılaşmak. Hatıraların akın etmesine sebep olmaz mı? Hele bir de “dost” tebessümünü takınmışsa yüzüne…

Herhalde o gün, dosttan öte farklı bir sevgi beslediğimdi, karşıma çıkan. Değilse, 2 dakikalık sohbet, böyle kazınası olur muydu zihnime.

Nicedir rastlayamadığım tüm dostlarıma selâm olsun.

Nadiren geçtiğim tenha yollarda
Ne güzel, ne güzel sana rastlamak.
Neresinden tutsam hatıralarda
Ne güzel, ne güzel sana rastlamak.

Yıllar, yolu; yollar beni yoranda,
Sızı dinmiş, izi kalmış yaramda.
Hiç beklemediğim bezgin bir anda
Ne güzel, ne güzel sana rastlamak.

Bazen defalarca geçtim de yoktun.
Bazen başı öne yıktım da çıktın.
Hesaplasam olmaz, der gibi baktın
Ne güzel, ne güzel sana rastlamak.

Zaman, umutları çaldı-götürdü.
Gerçek, hayallere daldı-götürdü.
Dost gülüşün beni aldı götürdü…
Ne güzel, ne güzel sana rastlamak.