Rastlamadım Şiiri - Murat Gökçe

Ayrılığın resmini bin bir kedere böldüm
Yıllardır mutluluğun pozuna rastlamadım
O belki çok mutludur bense yaşarken öldüm
Kışa gebe ömrümün yazına rastlamadım

Haykırdım dağa taşa onsuz yapamam diye
Aşkının esiriyim yoldan sapamam diye
Kenetlenmiş yüreğim ondan kopamam diye
"Ben de" deyip iki çift sözüne rastlamadım

Kalmadı köşe bucak aramadığım bir yer
Yaradan’a yalvardım ne olur bir ümit ver
Kime sorsam tanımaz herkes deli misin der
Hiç kimseden ufak bir izine rastlamadım

Çok geceler bekledim rüyama girmesini
Şu yaralı kalbime merhemler sürmesini
O kadar özlemişken bir defa görmesini
Düşlerimde o güzel yüzüne rastlamadım

Divane oldum artık hasreti sayesinde
Acı vermek mi vardı bilmem ki gayesinde
Aklım vazgeç desede kalbin himayesinde
Hayali hep karşımda özüne rastlamadım

Murat Gökçe Karsî
15.06.2017