Rastladım Sana Şiiri - Selma Şanal

Öyle mahsun öyle yalnızlaşmışken
Kaderim borçluydu son bir şans bana,
Gönlüm artık elden dilden düşmüşken
Kendime küsmüşken rastladım sana..

Yağmur mevsiminin koynunda yattım
Beni üşüten her selama çattım,
Bütün naraları içime attım
Sesimi kısmışken rastladım sana..

Kesilen, sevgimden gelen damardı
Hissime değmeyen aşktan şımardı
Zaten hep kaybettim, her aşk kumardı
Kalbimi basmışken rastladım sana..

Kaçaktım, sığındım kör bir kuyuya
Sarıldım içimde yoksul duyguya,
Kapandı gözlerim yattım uykuya
Düşlere susmuşken rastladım sana..

Bir denizdi sanki mavi bakışı
Gece, saçlarıma yıldız takışı
Gidişi yangındı ve hep yakışı
Gönlümü asmışken rastladım sana..

Bence son dileği artık sen dile
Işık ol demiştim yağsız kandile,
Kara sevdalardan işli mendille
Hergün kan kusmuşken rastladım sana.