Rastladım Şiiri - Veysel Soysal

Katarın yolları bağlandı kaldı;
Güz göçünde, ben bir köye rastladım.
Şu Avşar elleri eğlendi kaldı;
Gül içinde servi boya rastladım.

Renklerini serpe koymuş ovaya
Denklerini sarıvermiş deveye;
Zenklerini avaz etmiş havaya,
Gel-geçinde hem de yaya rastladım.

Peteğinin ballarına vuruldum.
Eteğinin yellerine vuruldum.
Dudağının allarına vuruldum
Onaltıda güzel huya rastladım.

Arka durmuş, edemedim teması,
Cama vurmuş, benzeşiyor siması;
Pusu kurmuş, ellerinde kaması;
İlk suçunda kayın beye rastladım.

Çiğ yağışı, çelen altı, gidişin;
Hak bağışı, gölgeleri güdüşün;
Kör döğüşü, karanlıkta, didişin
Vur-kaçında derin çaya rastladım.

Sürüyordum, tepesinden çalıyı.
Görüyordum, sanki Hızır Veli’yi.
Duruyordum. Ne içmişim doluyu,
Ne Maçin’de bengi suya rastladım.

Düşüp durdum ömür boyu pusuya
Özü vurdum, sevda denen eysiye.
Aklı yordum, adım çıktı Veysi’ye
Ağ saçında; ol ahuya rastladım.

(Zengin kafiye denemesi)