Heva saî û dil xemgîn,
Dest bide min, ka destê te ?
Şev xalî û stêrk wenda,
Ronîke min ka çevên te ?
Di kolanên dilek sêwî da bêkesim,
Ka hêvîyên minê kenar?
Her gavek da xeyalek te dibînim,
Ka ew kenê teyên germ, dilê geş?
Her axînek xwe;
Di dilopek baranê da dardixînim.
Her kolanek bi hèsran nîşandikim.
Û her evîndarek ra gotinek bibejim;
"Rastîya evînê mitine."
Kayıt Tarihi : 10.8.2018 22:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rodan Ardil](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/10/rastiya-evine-mirine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!