Bir kar tanesi kadar olsaydı ömrüm.
Seyre nail olsaydı;
Bir birini incitmeyen,
Narin, nezaketli düşüşüm.
Bir güvercinin;
Gözlerimi kapadım,
Tut elimden götür beni.
Kaplasın bedenimi amansız bir telaş.
Mart gibi kapıdan baktır beni.
Bilmemki başka ne isterim,
Gitme yârim ne olur gitme,
Bahar da gelecek bizim ellere,
Özleyeceğim seni;
Cennet kokulu iğde gölgesinde.
Belki gelemem ardın sıra,
Hor görme beni,
Biraz mektep okumuşluğum var.
Sen hatırlamasan da,
Belki hatırlıyordur,
En arkada oturan sıralar.
Züleyha gel bu aşkı baştan yazalım,
Nil’ in dilinde beraber dolaşalım.
Ayın on dördü gibi gözükürken Yusuf,
Bur da mı başladı bu lütuf.
Kadınlar sansada yaşadığını
Cennet olmayacak ayaklarının altında
Bir gülün solgun yapraklarında
Gözyaşıyla taze tutacak anılarını
Kadınlar sansada yaşadığını
---
Bir kadın ağlar dolunca gözleri İstanbul;
Birde kaybolan ümitler sana bakan duygular.
Mavi gözlü Rum güzeli şimdi adın kaldı dul,
İltifattır cazibene yapılan iftiralar.
Surlarından sarkan aşkla yüzdü karada gemi.
Selam W' e ben Sefa,
Bu resmi yarım bırakma.
Seni hatırlar oldum,
Her yaprak hışırtısında.
Hudutlar çizdim giderken aşka,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!