Siz hiç kor bir ateşe dokundunuz mu
Gözlerinizle baktınızmı karanlığın o pembe yüzüne
Ucu olmayan bir iple indinizmi dipsiz kuyulara
Yada hayatı ve yaşamı tarif edercesine
Bir papatya yaprağı oldunuzmu kimi zaman
Hala umutlarım ve yolcularım var onlar sayesinde
Karanlık bir merdivenin son basamağında oturmuş
Elimde bir avuç gözyaşını misafir ediyorum,
Şu kara batmış yüreğimi sevince uçan bir martının
Sırtına baglayıp sana gönderiyorum.
Unutmaki seni herşeyden çok...
Bazen sarhoş olmak geçiyor içimden
Sanki bir rakı bardağında yüzercesine
Ruhuma işlemiş vurdumduymazlığın tarifi
Esaretine bağlanmışçasına zincirlerle
Belki yaşıyorum,
Yaşadığımı ölmüş gibi hissedercesine.
Umuda yolculuk devam etmeli mi
Aşklara sevgiye gitmeli mi
Yollar ateş dönmeli mi
Bu yolculuk çetin geçecek
Şeytane kulak asmadan
Cehenneme atsınlar beni
Hemde en dibine
Yaksınlar bedenimi kor ateşlerle
Kadife tenlere dokunan ellerime
Kor ateşler koysunlar
Güzel vicutlara bakan gözlerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!