Raşit Nadir Şiirleri - Şair Raşit Nadir

Zifiri gecem son demini çekiyor
Koyun postuna örtünmüş gibi
Bulut arkasında saklanan yıldızlar;
Senin yıldızların,
gözlerimi alıyor

Kargacık burgacık karaladığım bir şiirdir bu önümdeki
Bilirsin, yağmur ıslattığında buğulanır dizelerim
Satır satır, mürekkep mürekkep akar sözcükler
Ve sinesi çetin hayat akar mevsim mevsim
Hıçkırıklarla karışık bir kahır, tatsız bir sefer
Uluorta bir hışım yaraladığım mısralar şiirdeki

Bir sözün yeter,
On bin kere öleceğim
Ölüm ne kelime, on bin beter;
Ölmeden cehennemi yaşayacağım
Burnumda bir akıntı,
Hıçkırıklarımı yutacağım

Zor bela bir hayat, sindirir düzen;
Bazen ağırlığını vurur suratına,
Keşkeler ile doldurur bazen
Tuhaflık alır
Dilimde yalvar yakar birkaç satır
Başı sonu olmayan bir devran

Buruk bir yalnızlıktır
Ve buruk bir yalnızlığı hatırlatır adı
Nadasa bırakılmış bir ruh
Sürgün yemiş otuz altı satır
Tepeden tırnağa silahlıydı
Hem belinde muştası iki büklüm

Bugün dumanlıyım biraz,
Biraz da esiyorum hoyrat yelinden
Ne varsa önüme katarak öteberi
Bu ne mezalim, bu ne haz;
Acı bir efkâr içiyorum elinden,
Tartışılmaz hissemdeki değeri

Rivayet öyledir, az sütlü kahveyi severiz orta
Kafeini hayli müteaddit, adım gibi yirmi beş
Ukde ukde içimdedir, duman olur cigarana
Heyecanlarım fırtınalarda dövülen bordolara eş
O kati amansız, selamsız, sabahsız dalgaların
Hissiyatı tuğyan, çarpıntı ve duyulur akisleri

Tokuşur kadehler usulca, avuçlarımız soğuk
Yol kıvrılır geçer burası melunlar konağı
Mavi bir gecede kasvetli bir suskunluk
Hayal meyal hatırlarım, gözlerimiz kan çanağı
Ve yüzlerimiz veremli gibi soluk
Mesken biçtik bu ayyaş, loş sokağı

Lüleburgaz fena mahcup,
Masmavi bir bahar sabahı
Sırıtıyor edirne bayırından
Lokum gibi bir kızın ahı,
İçerleniyorum kahrından
Yatıp kalkıp sen diyorum

Bu şehrin ışıkları, suların üzerinde oynaşıyor
Yalın yürek bir kadın senin gibi
Ve bir köşe bulsak üç kadeh demlenecek
Boğazıma vurur her bir kadehin dibi
Birkaç sözden ibaret ne varsa görülen hor
Yarı şeffaf laflamamızda sorgu sual yok