Neden bilmem ederim nefret
Ait değil bana kin ve kasvet
Ama duyuluna inan ve hapset
Bu kadar değil basit ve zahmet
Şoförün attığı yalanı fark et
İsyan, en derinden yükselirken
Aitken öfke yine bir tek ona
Kana karışmadan duramaz
Durmaz yine ona vurmadan
Ondan gelirken her bir zerresi
Hava biraz yağmurlu,
Üzerimde birisinin montu.
Derisi gergin, cepleri derin.
İzmarit kokusu sinmiş
Düşen, düğmelermiş.
Odaklı değil lenslerim
Görmüyorum histerim
Davranmadı hisslerim
Hissetiği gibi etmedi
Ne olacak, ne soracak, ne varacak, ne duracak, ne olacak, ne bitecek, ne, ne, ne…
Dalımda yoktu sabır
Yaza yaprak bırakır
Rüzgarla tadardım
Bu bahar çiçek açtım
Taze artık aylarım
Ne olur çık dışarı
Yok sana bir karışım
Ne olur bırak yakamı
Yok sana hiç sabırım
Biliyorum ben tutuyorum
Hatırlarım beşimi
Bırakmadım peşini
O günden beri eşiği
İstedim ama beşeri
Şartlar harbi gerici
Bu dünya çokça gerici
Vahşetin içimdeki sesi et
Bedenimdeki bu tiz leş
Çürükçü itlere medeniyet
Ufak parçalarsa aidiyet
Ömrünce korktuğun tasma
Cehennemde gibi aklım
Takılmış bir odaya
Ceza arıyor günahına
Ancak oradan buraya
Sıcak esiyor anca
Kafamın her kenarına
Ne zaman açacak bu çiçek
İsmini unuttum, yarın gelecek
Aklımdan geçecek
Ama batacağım burada
Belki isyan bağırışlarımla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!