Aynalarda hala aynı mana,
Ama hangi anda bulanıktım.
Bir günde yalan mıydım,
Yoksa aylardan mı uyanıktım?
İlk gün mü yansımıştım?
Karanlık bir sana körde
Bana açık yollarımız
Ağlarken duvarlar sana
Ben soğukta yalnız
Karanlık bir sana körde
Hangi zaman barışırız boşa durur savaşımız
Suya akan kayıplarız yine yarın karışırız
Ama bulamazsın beni çünkü içimdesin benim
Kabul edilmezse bile sorun oluşturmaz tenim
Uçurumun ucundayım
Acımdayım duymadığın
Durmadığın yollardan
Yorulmadan koşar adım
Sayılmadan sarıldığım
Yalnız yaşıyorum;
Yani inci dişlim, kendimi seviyorum
Sana yer bulursam, sokakta yatıyorum
Aşkımızı yaşıyor, sen yerine seviyorum
Bir bu sayede, evde yatabiliyorum
Uzun bir ara gibiydi senden öncesi
Kış uykusunda mutluydum aslında
Kendimle yalnızdım son zamanlarda
Mağaram olmuş kabuk gözlerim kör
Tanıdıklar yabancıydı yenileri dost
Hatırlıyorum poyrazlarını
Krallığın sert rüzgarlarını
Harabelerin sessizliğinde
Tokmak sallayan Aylak’ı
Yaşlı yollarda kuru adımlar,
Bütün gönüller yarılsa da
Sana gönlüm tek kalır
Bütün dünya yansa da
Sana sevdam kuru kala
Bütün aşıklar diz çöksün
Yansa bütün tenim seninle,
Kalbim anca soğur elinde.
Yüzün bana bakmazsa birde,
Dili yutar hisslerim yine.
Yol alınca beni, istedin.
Senden ayrı aktıysa terim
Benden uzak yaşta aklım
Bana doğmasın yüzün
Ama gülsün bir güzele
Bana dökülmesin dilin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!