Aynalarda hala aynı mana,
Ama hangi anda bulanıktım.
Bir günde yalan mıydım,
Yoksa aylardan mı uyanıktım?
İlk gün mü yansımıştım?
İstiyorum birkaç kuleyi devirmek
Bir balyozla bu şehre girişmek
Neon altında ezilip, barlarda dirilmek
Durak otobüs almıyor, sadece beklemek
Gerekiyor burada, ıssızlık müşterek
Karanlık bir sana körde
Bana açık yollarımız
Ağlarken duvarlar sana
Ben soğukta yalnız
Karanlık bir sana körde
Çünkü en büyük aşklar
Hep nefretle başlar
Bu yüzden ayrı
Baştan almalı
Başlatır en diri nefreti
Hangi zaman barışırız boşa durur savaşımız
Suya akan kayıplarız yine yarın karışırız
Ama bulamazsın beni çünkü içimdesin benim
Kabul edilmezse bile sorun oluşturmaz tenim
Gitme, beni öldür.
Gitme, beni gömdür.
Gitme, ne olur gitme.
Affedemezsin buna ağlıyorum.
Affedemezsin buna ağlıyorum.
Uçurumun ucundayım
Acımdayım duymadığın
Durmadığın yollardan
Yorulmadan koşar adım
Sayılmadan sarıldığım
Yalnız yaşıyorum;
Yani inci dişlim, kendimi seviyorum
Sana yer bulursam, sokakta yatıyorum
Aşkımızı yaşıyor, sen yerine seviyorum
Bir bu sayede, evde yatabiliyorum
Bitmemişti güncem
Ölmemiş bu hücrem
Yazıyorum kafamda
Oynayan bu dillen
Yanılıyorsun, ayılıyorsun bu haptan
Uzun bir ara gibiydi senden öncesi
Kış uykusunda mutluydum aslında
Kendimle yalnızdım son zamanlarda
Mağaram olmuş kabuk gözlerim kör
Tanıdıklar yabancıydı yenileri dost
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!