Raşit Şiiri - Raşit Alay

Hava biraz yağmurlu,
Üzerimde birisinin montu.
Derisi gergin, cepleri derin.
İzmarit kokusu sinmiş
Düşen, düğmelermiş.

Ben kör olmadım aslında.
Gözlerimi oydum, ağlaya ağlaya
Ama susturamadım,
Vaktinde, şiddetli olamadım.
Ruhunu, barbarlardan arındıramadım.

Kara bulutlar boğmuş,
Bir ağacın altında.
Asılmış o aslında,
Düğümü atmadı diye,
İyi halden hayatta.

Ben hiç doğmadım aslında.
Bir kilit oldum, yabanca vuruldum.
Keşke tutamasaydım.
Vaktinde şiddetli olsaydı.
Hazinemi kendinden arındırırdı.

Güneş kışın açmış.
Birisinin kolundayım.
Bir şişenin dibinde,
Köpürmeyi bekleyen,
Zehirlenmiş bir mantarım.

Ben hiç sevmedim aslında
Aklımı oydum, imrendim barlara
Sizlerden kaçamadım.
Artık güçlü olursam,
Yeşerir mi baharlar?