Son veda vakti geldiginde
Dökülür gözümden yaşlarım
Son treni kaçırmamak için
Sana koşuyor bu bacaklarım
Rüyadayım sanki,yoksa kabusmu?
Bu nasıl hayat kimse duymuyormu?
Gözlerimi kapadıgım beton ne soguk
Ne üşüyorum,ne nefes alıyorum soluk soluk
Ömrün birgün bittigini o zaman anladım
Hayat hiç bitmeyecek gibi ne bu uçsuzluk
Gözlerimi kapadıgım beton ne soguk
Ne biri var gönlümdene yanan bir meşale
Koşturuyorum sokak sokak bir mektup var elimde
Hani vardır ya bir sevinç sardı birden içimi
Varlıgımdaki herşeyimi beni saran bedenimi
Durmadan akan göz yaşlarım özledim sizi
Herkezin kalmak istemedigi karanlık
Gün gelir içine çeker hepimizi
Ben kalmak istemem desende
Karanlıktır o bırakmaz seni
Düşersen içine bulamazlar seni
Dünya çok değişti oldu asırlar
Yalanlar dolanlar seni kucaklar
Dediler ki paran olsun servetin imanın
Dedim ki para sizin olsun benim servetim imanım
Ne gördü bu dünya yaşayan insan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!