Raşen Şiiri - Tülin Öztunç

Noel de geleceğim, demiştin
Gelmedin
Erguvanlar açarken bekle, demiştin
Gelmedin
Güneş denizle oynaşırken oradayım, demiştin
Gelmedin
Güz yağmurları başlamadan mutlaka…demiştin
Gelmedin
Mevsimler mi yalancı
Yoksa sen mi…
İkisi de değilse…
Nedendir kalbimdeki bu sancı
İncecik bir yufka ekmeği gibi olmalı yürekle
Karşıdan bakan görebilmeli İçindekileri
Ağzı süt kokan bebeğin ağzı gibi kokmalı ağızlar
Katkısız arı
Konuşmalı diller söylemeli
Düşündüklerini hissettiklerini
Susmanın insana yakışmayacağını
Bilmeli
Bırak! Korkakların acizlerin
Yaşamı basit bir oyun sanan şaşkınların
İşi olsun sessiz esaret!
Yaradan bile kullarını özgür bırakmışken
Sen nasıl hükmetmeye kalkışırsın benliğine
Bu ne cehalet!
Sen…İnsanım!
Bütün makamlarıyla bestele yaşamı
Gönlünce...
Olanca renkleriyle kucakla
Korkusuzca
Tüm enstrümanlar eşliğinde dans et
Coşkuyla
O seninle oynamaya kalkışmadan
Sen oyna onunla
Ayakta alkışlanacak türden
Bu yaşam senin
Bu beden senin
Sen insansan eğer
Bütün evren senin