Rapsody Şiiri - Arzu Altun 2

Ben mevsimleri bıraktım
Günleri, Ayları yılları ...
Hatta! geceleri mim çektim üzerime..
Uzun sürmüyorsa artık uykularım
Sabaha göz ucumu bıraktım...
İrkildim karanlık gölgelerden
Tiksindim şehvet kokan sözlerden
Kınalı saçlarımda gezindi düğümler..
İrkildim gıybetin dilinden
Oysa,
koynumuzda serçeler gezinirdi...
Baharın en tazesi göğsümüzde
Gül kokar dallarımız.
Bıldırcınlar konardı dudaklarımıza
Öpücükler kondurur
Kanatlarında neşe
Koklardık el değmeyen çiçeklerimizi
Omuzlarımızda kırlangıçlar
bir o yanda bir bu yanda
Mavi beyazdan bir gök, göğerir
Dökerdi üzerimize sevincini damla damla...
Bir ucu mavi bir ucu yeşildi,
Yedi renkli küprü...
Altından çocuktan yüreklerimiz geçerdi
Tutunurduk martıların gagasından
Atardık kendimizi lacivertden turkuaza
Öpücüklerini sıralardı ay, denizine ...
masumiyetin ortasında,
yakomozlar gezinirdi kordon boylarında...
Rüzgarın cıvıltısı çocuk neşemize karışırdı...
Dağların en tepesinden,
kurardık salıncağımızı ovalara
irkilirdi karanlıklar aydınlığımıza
şehvet kokan asvaltlardan,
yüzler asılırdı dünyamıza
sevmezdi çocuktan kalpleri
sevemezlerdi ...
kendine yakışmayan iyilik elbisesini...
Yüzlerinde bir ton boya !
saklarlardı çirkinliklerini...
Bedenleri kokuşmuş
Çürük içinde
Ruhları olmadan yürürlerdi...
Ruhları sıkışmıştı karanlıkta girdaba....
Bir sevincimize, bin neşe katarken
güneşin ucundan tutardık,
çekiştirirdik dünyamıza...
Yıldızları toplardık da
eteklerimize doldurur,
asardık geceye...
Ağaçlarda beslerdik her türden meyveyi...
Beslerdik şekerkamışından serçeyi...
Avuçlarımızda bir dolu çilek,
yerleştiridik yanaklarımıza erikleri..
Yasaktı dokunmak elmaya...
Oysa alışmıştı insan kendi cennetinden geçerken cehennemine
Uçmayı unutmuş,
Kaybolmuştu güneşi
Düşünce cennetinden cehennemine
Bir suçlu aramıştı
bir suçlu...
Sorgulamazken nefsini..

Arzu Altun