Raporluyum... Şiiri - Nebi Kılıçkaya

Raporluyum...
(Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın)

Şiirin Hikayesi

efendim,
bu şiiri; (şiir denirse)
Bakırköy hastanesinin bahçesine,
hava almaya çıktığım bir öğlen vakti...
(başhekimin yüksek müsadeleriyle)
söğüdün altında,
elim armut topladığı bir esnada yazdım...
Başhekimde camdan beni röntgenliyor
gözucuyla...
Gördüüm..gördüüm...gördüüüm..!

----------------------------------------

Kız;
bakma bana öyle...
buzlu cama
kurşun sıkar gibi.

Raporluyum zaten..!

Bak;
kime diyorum.?

dön yüzünü o yöne.

Çek o saçlarını rüzgardan;
kokunu getiren...

İnatlaşma;

Raporluyum diyorum sana.!

Bir adım daha atma
uçurumun kenarındayım işte.

Aldanma;
elimdeki güle...
...solmuş görmüyormusun.!
öylesine kalmış işte,
yıllar öncesinden...

ört o sarı saçlarını,
hazan mevsimini hatırlatıyor...

gülme diyorum,
hilal gibi parlatıyor dudakların,
kader çizgimi..!

Kız;
kime diyorum.!
sen de mi raporlusun yoksa...

Bak;
yüreğimden süzülüp,
gönül pencereme damlayan,
bulutsuz yağmurlarım;
sevda sız sevda mın...

gözlerimdeki nemler;
telef olmuş bostanımın...

Saçımdaki aklar;
dağlarımdaki karların
ayazının...
raporları...!

Anlayacağın gülüm;
...Ben;
heyet raporluyum...
..diyorum;

Sen;
elimi tutuyorsun...

Nebi KILIÇKAYA
31/10/2009...C.tesi...01:20
sivas.
şiirim:mahalle muhtarı onaylıdır...
(bu gün noter kapalıymış)